BEGROTING 2023 UITGELICHT: doet Tervuren het goed?

Naar goede gewoonte stelt het gemeentebestuur van Tervuren in december haar begroting voor. Democraten Tervuren heeft de begroting niet goedgekeurd. Er ontbreekt een globale visie op de gemeentelijke financiën. Nochtans gaan de alarmbellen af en komt de slagkracht van een volgend bestuur mogelijks in het gedrang. Die signalen worden genegeerd. 

 

De begroting zegt niets over hervormingen, aanpassingen aan het inkomstenbeleid of structurele besparingen. Dit in weerwil van een historisch laag exploitatiesaldo en een veel te lage autofinancieringsmarge. Deze twee parameters geven nochtans weer wat een gemeente aankan. 

 

Bovendien verdubbelt de prijssubsidiefactor en moet de gemeente het AGB Bexit aan een infuus leggen om het gemeentebedrijf break even te laten draaien. 

 

De échte politieke discussie over het al dan niet verhogen van de inkomsten, het doorvoeren van hervormingen en structurele besparingen werd niet gevoerd. Het college van burgemeester en schepenen levert oppervlakkig werk. De begroting is het resultaat van het feit dat er geen akkoord werd gevonden over het inkomstenbeleid en evenmin over besparingen. Die hete aardappel wordt doorgeschoven naar het begin van de volgende bestuursperiode.

 

Hieronder lijsten we onze belangrijkste conclusies op:

Loonkosten van het personeel stijgen exponentieel 

De loonkosten van de gemeenten stijgen tot een uitgave van 29 miljoen. Dit omdat het lokaal bestuur 5 x een index moesten toepassen, hogere barema’s werden toegepast en de IFIC werd aangenomen. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat in die 29 miljoen nog 1,8 miljoen euro voor het onderwijspersoneel zit.  De loonkosten zijn dus historisch hoog! 

 

De komende jaren zullen we meer dan ooit zien dat een performant personeelsmodel de sleutel is voor een moderne dienstverlening. Lokale besturen krijgen steeds meer taken en vinden steeds moeilijker goed personeel. Denk maar aan de zoektocht naar een expert omgeving of overheidsopdracht. Dit zijn knelpuntberoepen en gemeenten dreigen in een opbod-proces terecht te komen tegen andere besturen maar ook tegen de private sector om de aantrekkelijkste werkgever te worden. Cruciaal om kwaliteitsvolle en efficiënte dienstverlening te garanderen is degelijk personeel. 

 

Daarom steunen wij met Democraten Tervuren de keuze om niet te besparen op personeel. 

Besparingen of meer inkomsten?

Maar de stijging van de kosten leidt tot de vraag of de overheid meer inkomsten nodig heeft of de uitgaven moeten worden gesnoeid.  Het antwoord op deze vraag blijkt niet uit de begroting. 

 

Er wordt gekozen om de inkomsten niet te verhogen. Wat betreft de personenbelasting en de onroerende voorheffing vindt Democraten Tervuren dit verdedigbaar. Maar er wordt ook niet gekozen om te besparen. Meestal is het het één of het ander. 

 

De begroting van dit bestuur laat dit volledig in het midden. Nochtans is dit op lange termijn de hamvraag om te bepalen waar we met onze financiën naartoe willen. 

Kanarie in de koolmijn: exploitatiesaldo historisch laag!

Er wordt in totaal voor 13 miljoen euro aan leningen gebudgetteerd, berekend aan een intrest van 3,8 % en op een looptijd van 20 jaar. De praktijk leert dat de ambities van de politiek vaak vele malen groter zijn dan wat uiteindelijk kan worden gerealiseerd. Er wordt verwacht dat hoogstens de helft van de leningen zal worden opgenomen. Met andere woorden er wordt meer gebudgetteerd dan nodig. Er is dus sprake van een overbudgettering. 

 

Wie naar het exploitatiesaldo van Tervuren kijkt zal merken dat dit historisch laag is. Eigenlijk zelfs té laag. Een exploitatiesaldo van 1,8 miljoen euro is alarmerend!  Dit heeft een rechtstreekse negatieve impact op onze autofinancieringsmarge. Deze zakt tegen het einde van de legislatuur naar 300 à 400 000 euro (raming). De kanarie in de koolmijn begint te zingen.

 

De autofinancieringsmarge zou minstens het dubbele moeten bedragen wil de gemeente de druk op de financiën verlichten. Maar het bestuur heeft geen beleidsvisie om hier structureel iets aan te doen. De begroting van 2023 snijdt deze discussie zelfs niet aan. Een hoog exploitatiesaldo betekent dat we veel (financieel) aankunnen als gemeente. Nu zakken we naar een historisch laag exploitatiesaldo. Dat wil zeggen dat we steeds minder aankunnen en minder mogelijkheden hebben om onze burgers goed van dienst te zijn. 

Zijn de hoge schulden een probleem?

In de eerste jaren van de eeuw 21e eeuw is er zwaar geïnvesteerd in nieuwe en moderne infrastructuur. In 2025 mikt de gemeente op een totale schuld van 46 miljoen euro. Ondanks de goede schuldafbouw blijft dit natuurlijk een hoge schuldgraad. Maar de burger kreeg er wel véél voor terug. Op het vlak van sport en vrije tijd infrastructuur is Tervuren een moderne gemeente. 

 

Schulden zijn ook geen probleem als de overheid ze vlot kan afbetalen. Aan de ontvangstzijde wordt een bedrag van 55 miljoen euro begroot. Dat wil zeggen dat we (in theorie) in staat zijn om onze schulden in één keer af te betalen.

 

De schuldratio van Tervuren is dus in orde: 46 miljoen totale schuld vs. 55 miljoen aan de inkomstenzijde.  Het vermogen om onze schulden te betalen zit goed.

Besparen, verhogen of hervormen? Problemen voor morgen.

Democraten Tervuren betreurt het gebrek aan transparantie bij de opmaak van de begroting. Eigenlijk wordt op de gemeenteraad gedebatteerd over iets wat te nemen of te laten is. De beslissing over de besteding van de centen van de burger is al genomen. 

 

Het gemeentebestuur laat de olifant in de kamer zitten. Moeten we besparen? Moeten we hervormen? 

 

De toelage van de gemeente wordt steeds groter om ons autonoom gemeentebedrijf BEXIT break-even te laten draaien. De prijssubsidies verdubbelen. Moeten we dan niet hervormen? 

 

De administratie heeft aanbevelingen gedaan. Wij hebben geen voorstellen gezien van het gemeentebestuur. Die aanbevelingen om te hervormen zijn dus in de vuilbak beland. Besparingen of hervormingen  kwamen zelfs niet aan bod tijdens het begrotingsdebat. 

Voorbeelden uit de praktijk 

Twee voorbeelden illustreren dat het gemeentebestuur een deel van de moeilijke keuzes gewoon doorschuift naar een volgend bestuur en in alle talen over bepaalde zaken zwijgen in de begroting. 

 

De meerderheid heeft in Tervuren beslist om diftar in te voeren (een volledig ander model van afvalophaling met containers i.p.v. zakken). Dit gaat veel geld kosten. Dat wil zeggen dat er nieuw rollend materieel moet worden aangekocht en er ondergrondse sorteerstraatjes moeten worden gebouwd. Er bestaan nog veel vragen over deze beslissing. Wie gaat dit financieren? Zullen de toelagen aan Interrand toenemen? Voorziet de gemeente ons hierop in 2023 en 2024 of is dat een probleem voor het volgende bestuur? 

 

Eenzelfde verhaal geldt voor de politiezone. Raar maar waar werken ze daar nog met jaarlijkse begrotingen en geen meerjarenplanning. Democraten Tervuren stelt zich daar toch wel ernstige vragen over. Terwijl ook die toelagen misschien verhoogd zullen moeten worden voor de bouw van het nieuwe commissariaat. 

Conclusie: Democraten Tervuren maakt zich zorgen over de begroting 

De gemeenteraadsleden van Democraten Tervuren hebben de begroting niet goedgekeurd. Onze gemeenteraadsleden maken zich zorgen over het historisch laag exploitatiesaldo en de veel te lage autofinancieringsmarge. 

 

De financiën van Tervuren staan onder druk maar er wordt niet bespaard, niet hervormd en het inkomstenbeleid blijft ongewijzigd. 

 

Het laag exploitatiesaldo van amper 1,8 miljoen euro maakt dat we steeds minder en minder aankunnen en minder reserves hebben. De financiering van BEXIT verdient meer aandacht en moet geëvalueerd worden.

 

De begroting is wat Democraten Tervuren betreft te mager en er ontbreekt een toekomstvisie op waar we met de gemeentelijke financiën naartoe zullen moeten gaan.